Zorgzaamheid

Het was voor het eerst, dat ik de woestijn zag; een onvergetelijke aanblik. Die onmetelijke zandvlakte, de door de wind veroorzaakte wisselende contouren van de zandheuvels. De kamelen leken immens groot; het leek me onmogelijk ze te bestijgen, maar daar was Khalid, die altijd alles in de gaten houdt en toesnelde om me te helpen.

De tocht door de woestijn was adembenemend; al was ik blij toen we de bedoeïenententen zagen opdoemen waar we zouden overnachten. Op zo’n kameel zit je (vind ik) niet echt relaxed. Bij het afstijgen was Khalid er als de kippen bij om me heelhuids op de grond te zetten.

Voor het slapen in de berbertent zorgde Khalid voor een extra matrasje en een goede plek. Het is prettig om een reisbegeleider te hebben, die je over drempels helpt en die steeds aandacht heeft voor jouw welzijn en die je gedurende de reis niet alleen als gids en begeleider, maar ook als vriend gaat beschouwen.

Om dat nog duidelijker te maken: er was een wandeling gepland in de Hoge Atlas, waarbij behoorlijk geklommen moest worden over steile paadjes. Ik was bang dat niet aan te kunnen, ik ben “middelbaar”.

Khalid merkte dat en kwam onmiddellijk met het voorstel een ezel mee te nemen, die me zou dragen. Dat was uiteindelijk mijn eer te na, ik besloot toch te lopen en dat lukte, maar de ezel wás er en die heeft mijn rugzak gedragen.

Inge (62 jaar)